Επιτέλους. Ήρθε η σειρά των Τζουμέρκων.Η εκδρομή αποφασίστηκε για το ΣΚ 4-5 Αυγούστου. Εγώ θα έφτανα νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής στα Θεοδώριανα για συλλογή πληροφοριών και να βρω ένα αξιοπρεπές κατάλυμα για όλους. Ο Δημήτρης Στεργιούλης, ο “Ορεινός”, με βοήθησε με το παραπάνω με τις πληροφορίες του σχετικά με το βουνό και έμενε μόνο το θέμα του ύπνου. Πηγαίνοντας προς Θεοδώριανα, βρήκα ένα εκκλησάκι πάνω από το Βουλγαρέλι. Μια χαρά σκέφτηκα. Για να μη πολυλογώ, έφτασαν οι φίλοι μου αργά το βράδυ, βολεύτηκαν στο εκκλησάκι και για «καλή» τους τύχη την άλλη μέρα το πρωί, το εκκλησάκι είχε λειτουργία, την πρώτη και μάλλον την τελευταία για το 2007! Γκαντεμιά για ακόμη μια φορά...
Το επόμενο πρωί, αφού πήραμε πρωινό στο Βουλγαρέλι, αφήσαμε το ένα αυτοκίνητο εκεί και με τα άλλα δυο φτάσαμε στα Θεοδώριανα. Θα κάναμε το Καταφίδι και θα τραβερσάραμε μέχρι τη Τσούμα Κατή για να πέσουμε στη Σιδηρόλακκα από τη πλευρά του Βουγλαρελίου. Η πραγματικότητα και η αφηρημάδα μου θα μας επιφύλασσε άλλο σενάριο...
Ακολουθούν συνημμένα μια συνοπτική περιγραφή της διαδρομής μέχρι το Καταφίδι, το link με τις φωτογραφίες και ένα quiz για τους συμμετέχοντες:
Η διαδρομή ξεκινάει από το τσιμεντόδρομο μέσα από το χωριό.Αγνοούμε πινακίδα που οδηγεί στους καταρράκτες (ασφαλτόδρομος για τους τουρίστες) και έχοντας πάντα δίπλα μας το αυλάκι ανηφορίζουμε σε ευδιάκριτο μονοπάτι. Βγαίνουμε σε χωματόδρομο και αμέσως κάνουμε πάνω και αριστερά για να οδηγηθούμε στους καταρράκτες μετά απο 35-40 λεπτά. Για την προώθηση στην Πάνω Κουστελάτα προτείνουμε τις εξής δυο επιλογές.
1) Δίπλα και αριστερά από το καταρράκτη, πιάνουμε σάρα-ρεματιά που θα μας οδηγήσει ψηλά στη ράχη του Προφήτη Ηλία. Από τον Πρ. Ηλία ακολουθούμε τη προφανή κορυφογραμμή και βγαίνουμε σε χωματόδρομο. Έχοντας την Κιάφα στα δεξιά μας παίρνουμε αργά ύψος με στόχο την ομώνυμη στάνη. Από τη Κιάφα είναι ευδιάκριτος ο δαντελωτός αλλά άχαρος χωματόδρομος που ανεβαίνει μέχρι τα 2200(!) μέτρα παιρνόντας από τη στάνη κάτω από τον Καλόγερο (1900) και στη συνέχεια από τη Λούτσα (2.050μ). Εξυπακούεται ότι κόβουμε τον χωματόδρομο όπου μπορούμε και αναλόγως της όρεξης.
2) Αμέσως μετά τον καταρράκτη μπαίνουμε για λίγο σε δασωμένη ράχη, με στόχο να κινηθούμε παραποτάμια με τη Γκούρα στα δεξιά μας. Πολύ σύντομα συναντάμε κάθετο ρέμα στα δεξιά μας (Ρέμα Παπακώστα) και έχουμε το νου μας για μονοπάτι (10μ-15μ) πιο ψηλά από το ποτάμι. Στη συνέχεια ανηφορίζουμε τη ξεραμένη ρεματιά με στόχο τη στάνη στη Κιάφα. Τραβερσάρουμε έναν τελευταίο λόφο και βρισκόμαστε στις δυο διαδοχικές φουρκέτες του χωματόδρομου πριν την στάνη. Συνεχίζουμε από τον χωματόδρομο τον οποίο κόβουμε όπου μπορούμε. Επίσης καλό είναι να μην πέσουμε σε κάποια απο τα κοπάδια της περιοχής.
Για το Καταφύδι (Πυραμίδα) συνεχίζουμε το χωματόδρομο μέχρις ότου καταλάβουμε πως αυτός φεύγει και πάει να καβαλήσει το διάσελο για να κατευθυνθεί προς τον Καταρράκτη. Επιλέγουμε ανηφορική πορεία που μας βγάζει στην κόψη και πολύ σύντομα στην κορυφή.
Φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ: https://photos.google.com/album/AF1QipOAIqgxhyEtsKnauFcVFrybspX1iY88uLb60OHR
Και το quiz:
Βάσει της φωτογραφίας βρείτε τι σκέφτονται οι ήρωες μας (τα καμάρια μας...)
1) Τι σκέφτεται η Μαρίζα;
α) Θέλω και εγώ λίγο παστέλι...
β) Που είμαστε Ααποστόλη; Χαθήκαμε;
γ) άντε κουράστηκα, όλο στάσεις κάνουμε ρε παιδιά. Δεν ξαναέρχομαι μαζί σας
δ) Ρε Μειναχείλη σήκω, μη κοιμάσαι πάλι!!!
2) Τι σκέφτεται η Γεωργία;
α) Πω, πω, τι απότομη κορυφογραμμή έχει ο Κρυάκουρας...
β) Φτηνά την γλύτωσα σε αυτή την εκδρομή. Να ‘ναι καλά τα κλειδιά του Μονέζη
γ) Μήπως να περπατάγαμε λίγο; Δε βλέπετε τα θυσανοστρώματα;;;
δ) Αυτά τα Θεοδώριανα, που στο καλό βρίσκονται;
3) Τι σκέφτεται ο Ααποστόλης;
α) Να κάναμε Θεοδώριανα - Αυτί των Μεσισσουργών και μετά Χαλίκι - Συρράκο Καλαρρύτες – Περιστέρι – Αιγάλεω – Χαιδάρι - Μέτσοβο ή
β) να κάναμε Θεοδώριανα – Μεσοχώρα - Χατζή – Αυγό – Μαρόσα - Λουπάτα - Τρίκαλα (εννοείται με στάση στην Ελάτη) ή
γ) Να κάναμε Θεοδώριανα – Καταφύδι – Γερακοβούνι – Στρογγούλα – Πράμαντα – Άγναντα – Άρτα ή
